مولوی :
تا بنگشایی به قندت روزه‌ام
تا قیامت روزه دارم روز و شب
چون ز خوان فضل روزه بشکنم
عید باشد روزگارم روز و شب
جان روز و جان شب ای جان تو
انتظارم انتظارم روز و شب
تا به سالی نیستم موقوف عید
با مه تو عیدوارم روز و شب
*****
خنده کو دفع پریشانی کَنی زود بیه اَفتوه می مانی کَنی
شفیق مرید
لحظه ها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر